Schilderij uitgelicht:

Dit vruchtenstilleven stamt zonder twijfel uit de Napolitaanse school van de late zeventiende eeuw. Dergelijke grote, decoratieve stillevens genoten destijds in Napels veel populariteit. De toeschrijving ervan aan Giuseppe Recco (1634-1695) die door Bredius was geaccepteerd, werd door Albert Blankert (in cat. 1978) terecht verworpen. Die zag sterke overeenkomsten met het werk van Aniello Ascione (werkzaam 1680-1708) en vermoedde dat de signatuur op het schilderij, ‘GIOSEPPE’, een latere toevoeging was. Het werk van Ascione is echter iets harder van uitvoering en meer rigide van compositie dan Bredius’ schilderij en bovendien bleek bij recente schoonmaak dat de signatuur in elk geval oud is, en hoogstwaarschijnlijk uit de tijd van het werk zelf stamt. Zodoende kan worden geopperd dat dit stilleven het werk is van Giuseppe Ruoppolo. Het werk van die kunstenaar is behalve met dat van Ascione sterk verwant met de stillevens van Giovanni Battista Ruoppolo (1620/29-1685/93), waarschijnlijk een direct familielid van de schilder en wellicht zijn leermeester. Van beide schilders Ruoppolo kennen we stilistisch aan Bredius’ schilderij verwante vruchtenstillevens, al zijn het vaak horizontale composities, vergelijkbaar met het door Blankert (in cat. 1991) afgebeelde werk van Ascione (diens afb. 4A). Echter, zowel het feit dat van de signatuur, rechtsonder, alleen de voornaam over is, als de onlogische doorsnijdingen van vruchten links en rechts doen vermoeden dat ook het schilderij van Bredius oorspronkelijk een horizontale compositie kende. Waarschijnlijk werden aan beide zijden in het verleden stroken afgesneden om zo tot een verticaal formaat te komen, wellicht om het passend te maken voor een bepaalde wand.

FRED G. MEIJER

Zoom in