Een jonge schilder (de kleding is in de stijl van ±1640) is in zijn atelier bezig een zorgvuldig gearrangeerd tableau te schilderen. De attributen die hij daarbij gebruikt kenmerken dit als een vanitas-stilleven: de schedels, de uitgedoofde kaars, het horloge duiden op de eindigheid van het leven, de boeken op de eindigheid van alle kennis, de wereldkaart en het zwaard op de eindigheid van alle wereldse macht. Ook de muziekinstrumenten spelen een rol daarbij: een mensenleven is even kortdurend als de tonen die erdoor geproduceerd worden. De schilder die probeert het op een canvas te vangen, beeldt slechts de uiterlijke verschijningen af en niet de eeuwige essentie der dingen. Molenaer heeft goed rekening gehouden met het verschil in perspectief voor de schilder en voor de toeschouwer: de op het doek afgebeelde cello staat achter de tafel. De schedels links onder zijn pas na een restauratie in 2001 zichtbaar geworden. Zij waren overschilderd, vermoedelijk niet door Molenaer zelf. Tot voor kort (ook in de onze catalogus) stond het schilderij bekend als een Hendrik Pot. De nieuwe toeschrijving is van F. Meijer van het R.K.D.